English Meaning of 'bodha'

Meaning of 'bodha'

or bodhamu bodha. [Skt.] n. Wisdom, intellect, understanding, awaking, arousing; teaching, instruction, doctrine, teliyadamu, telivi, jnanamu. bodhakalamanpen mohavibhranti. Swa. ii. 37. ti bodakala, nirantarajagrata. putrakunivakya visphuradbodhamunaku, tallidandrulu santosamullasilla. H. i. 208. bodhakudu bodhakudu. n. A teacher, preacher, instructor: bodhincuvadu, upadhyayadu, guruvu. bodhapadu bodha-padu. v. n. To be known, to be understood, to become intelligible. akalintakuvaccu. adi naku bodhapadinadi or bodhayinadi I understand it. bodhaparucu bodha-parutsu. v. a. To teach, explain, or make intelligible. bodhana or bodhanamu bodhana. n. Teaching, informing, awaking, arousing, counsel. vani bodhana vinavaddu I do not listen to his counsel. bodhyamu or bodhaniyamu bodhyamu. adj. Fit to be taught. bodhimpadagina. bodhincu or bodhaceyu bodhintsu. v. a. To teach, to explain, to inform, teliyajeyu. To persuade, advise, admonish, induce, nerpu vaniki bodhacesesakti ledu he is unable to convey his knowledge, i.e., to teach. bodhitudu bodhitudu. n. One who is taught. bodhimpabadinavadu. bodhidrumamu bodhi-drumamu. n. The sacred fig tree: Ficus religiosa. ravicettu.

Meaning of బోధ

or బోధము bōdha. [Skt.] n. Wisdom, intellect, understanding, awaking, arousing; teaching, instruction, doctrine, తెలియడము, తెలివి, జ్ఞానము. బోధకళమాన్పెన్ మోహవిభ్రాంతి. Swa. ii. 37. టీ బోదకళ, నిరంతరజాగ్రత. పుత్రకునివాక్య విస్ఫురద్బోధమునకు, తల్లిదండ్రులు సంతోషముల్లసిల్ల. H. i. 208. బోధకుడు bōdhakuḍu. n. A teacher, preacher, instructor: బోధించువాడు, ఉపాధ్యాయడు, గురువు. బోధపడు bōdha-paḍu. v. n. To be known, to be understood, to become intelligible. ఆకళింతకువచ్చు. అది నాకు బోధపడినది or బోధఅయినది I understand it. బోధపరుచు bōdha-paruṭsu. v. a. To teach, explain, or make intelligible. బోధన or బోధనము bōdhana. n. Teaching, informing, awaking, arousing, counsel. వాని బోధన వినవద్దు I do not listen to his counsel. బోధ్యము or బోధనీయము bōdhyamu. adj. Fit to be taught. బోధింపదగిన. బోధించు or బోధచేయు bōdhinṭsu. v. a. To teach, to explain, to inform, తెలియజేయు. To persuade, advise, admonish, induce, నేర్పు వానికి బోధచేసేశక్తి లేదు he is unable to convey his knowledge, i.e., to teach. బోధితుడు bōdhituḍu. n. One who is taught. బోధింపబడినవాడు. బోధిద్రుమము bōdhi-drumamu. n. The sacred fig tree: Ficus religiosa. రావిచెట్టు.