English Meaning of 'buda'

Meaning of 'buda'

buda. [Tel.] n. A milk-vessel. palakunda. mudayolukhalamekki nikkisahajankopendrasaṃyuktudai, cadalan budasasankasirikaravistarambulambatti. Vasu. iv. 25. ticadalan buda, akasamanedu budakundanu anaga uttupainunna palakundanu.

Meaning of బీద

bīda. [from Skt. భీతి.] adj. Poor, needy, downcast, dejected, wretched. n. A poor or destitute person. plu. బీదలు. బీదనరాలు lean sinews. బీదపిట్టకు దోమతెవులు a fly can torment a starved bird. బీదగిల్లు bīdagillu. v. n. To become poor. బీదగిల్లిపోయిన impoverished. బీదరికము or బీదతనము bīdarikamu. n. Poverty.