English Meaning of 'penke'

Meaning of 'penke'

penke. [Tel.] adj. Obstinate, stubborn, impudent. mondikatte, murkhamaina. penkeyanaraduvattugu mpenaluseyu. S. iii. 21. n. A stubborn man, murkhudu. An impudent or insolent man. penkepurugu penku-purugu. n. A weevil in grain.

Meaning of పెంకె

penke. [Tel.] adj. Obstinate, stubborn, impudent. మొండికట్టె, మూర్ఖమైన. పెంకెయనరాదువట్టుగుం పెనలుసేయు. S. iii. 21. n. A stubborn man, మూర్ఖుడు. An impudent or insolent man. పెంకెపురుగు penku-purugu. n. A weevil in grain.